URL های ایستا و پویا URL ایستا بدون داشتن فایل آغازگر به مقصد وصل می شود. زمانی که یو آر ال (رشته متني که محل فايل يا برنامه اي را در اينترنت مشخص مي کند) ایستا را انتخاب می کنید نیازی به فایل آغازگر برنامه نویسی ندارید. نمونه ای از آن بدین شکل است : http://www.mydomain.com/products/productname/ یو آر ال پویا برای وصل شدن به مقصد باید فایل آغازگر را پردازش کند. امروزه استفاده از URL های پویا رشد بیشتری یافته که البته باید ابتدا آنها را خوب بررسی کرد. نمونه ای از آن بدین شکل است : http://www.mydomain.com/link.asp?id=100408 که معمولا در مقصد تغییر شکل داده می شوند مثلا : http://www.mydomain.com/link.asp?id=100408 به شکل زیر تغییر داده می شود: http://www.mydomain.com/app/home/journal.asp?wasp=3d1xhxwvup7tng64qwtm&r… به نظر می رسد که موتورهای جستجو زیاد URL ها را جستجو نمی کنند زیرا خواندن و به فهرست درآوردن آنها در گذشته مشکل بوده است و کاربران نیز به دلیل اینکه این یو آر ال ها اطلاعات زیادی درباره محتوای صفحه به آنها نمی دهند، آنها را نمی پسندند. URL های ایستا به دلایلی بهتر از یو آر ال های پویا هستند. URL های پویا همیشه موجود نیستند به عبارت دیگر یک صفحه در اینترنت فقط با درخواست کاربران و بعد از انجام اعمالی مثل پر کردن یک فرم یا استفاده از موتور جستجوی خود سایت باز می شود، این تلویحا بدین معناست که چنین صفحاتی در موتورهای جستجو موجود نیستند. حتی اگر کاربری قبلا یک صفحه پویا را باز کرده باشد و این صفحه بر روی سرور ذخیره شده باشد، باز هم ممکن است اگر در صفحه علامت های سوال زیاد و نمادهای به خصوص باشد، موتورهای جستجو از آن رد شوند و آن را جستجو نکنند. در گذشته موتورهای جستجو صفحات پویا را ابدا فهرست نمی کردند اما امروزه آنها را کندتر از صفحات ایستا به فهرست درمی آورند. یکی از راه حل هایی که می توان برای از بین بردن مشکل این صفحات انجام داد این است که آنها را با استفاده از ابزارهای مختلف بازنویسی کرد و به شکل ساده تری نوشت تا در مرورگر مانند صفحات معمولی HTML ظاهر شوند.
