شاید برای شما هم این سوال پیش آمده است که اگر بخواهید دامنه وب‌سایت خود را تغییر دهید، چه اتفاقی برای رتبه‌ی سایتتان در نتایج جستجو می‌افتد یا اگر بخواهید آدرس یکی از صفحات سایت خود را تغییر دهید، کاربران‌تان چگونه می‌توانند از این موضوع مطلع شوند. در سئو و بهینه سازی سایت مفهومی به نام ریدایرکت وجود دارد که دقیقاً برای چنین جا‌به‌جایی‌هایی کاربرد دارد.
گاهی اوقات مدیران وب‌سایت‌ها ناچارند به طور موقت یا دائمی دامنه یا آدرس صفحات خود را تغییر دهند ولی خب کاربران همچنان به آدرس‌های قدیمی مراجعه می کنند. در این شرایط، مدیران سایت‌ها باید با ترفندی آنها را به آدرس جدید خود هدایت کنند. اما تکلیف ارزشی که صفحات وب‌سایت در موتورهای جستجوگر داشته‌اند چه می‌شود؟!
در این مقاله قصد داریم با مفهوم ریدایرکت و انواع آن آشنا شویم و جواب این سوال‌ها را بدهیم.
ریدایرکت چیست؟
فرض کنید برای خرید دارو به داروخانه همیشگی محله رفته‌اید به آنجا که رسیدید یک تابلو نصب شده که نوشته «داروخانه به 500 متر بالاتر انتقال یافت»! شما 500 متر بالاتر می‌روید و خریدتان را انجام می‌دهید؛ این تابلو در واقع یک ریدایرکت در دنیای واقعی است که شما را به آدرس جدید هدایت می‌کند.
ریدایرکت روشی است که به کمک آن، کاربران و موتورهای جستجو به صورت خودکار به آدرس جدید صفحه یا وب‌سایت شما منتقل می‌شوند.
ممکن است شما صفحه یا صفحاتی را در وب‌سایت یا وب‌سایت‌های خود داشته باشید و بخواهید آنها را به آدرسی جدید منتقل کنید؛ مثلاً قصد دارید کاربران از صفحه‌ای به آدرس domain.com/url1 به صفحه دیگری به آدرس domain.com/url2 منتقل کنید، یا اصلاً می‌خواهید تمام محتوای وب‌سایت خود با دامنه domain.com را به آدرس جدید newdomain.com منتقل کنید. در این موارد از ریدایرکت استفاده می‌کنیم.
کاربر که از آدرس جدید خبر ندارد، اون به آدرس قدیمی می‌روید و چون ریدایرکت شده به طور خودکار، صفحه جدید برایش باز می‌شود.
چه زمانی از ریدایرکت استفاده می‌شود؟
ریدایرکت‌ها به شما کمک می‌کنند که ترافیک صفحاتی که قدیمی یا حذف شده‌اند را به صفحات جدید منتقل کنید؛ ریدایرکت‌ها در موارد زیر استفاده می‌شود:
- هنگامی که آدرس آدرس دامنه یک ساعت تغییر می‌کند.
- هنگامی که آدرس یک صفحه تغییر می‌کند یا آن صفحه را حذف می‌کنیم
- هنگامی که برای یک محتوای تکراری یا یکسان در سایت چندین آدرس متفاوت وجود دارد و به دلیل محدودیت Duplicate Content در سئو ناچاریم تمام آدرس‌ها را بر روی یک آدرس اصلی انتقال دهیم.
صرف نظر از هدف انتقال صفحات، ریدایرکت همواره به شیوه ای یکسان اجرا می‌شود. در این بین، تنها یک نکته اهمیت دارد و آن، تعداد صفحاتی است که قصد انتقال آنها را داریم.
در حالت نخست هنگامی که وب‌سایت به دامنه جدیدی منتقل شود، آدرس همه صفحات وب‌سایت تغییر می‌کنند. در چنین حالتی می‌توانیم با یک دستور کلی تمام صفحات را به آدرسی جدید انتقال دهیم. در در حالت دوم و سوم که درس صفحات تغییر می‌کند باید برای هر کدام، یک دستور مجزا تعریف کنیم.
انواع ریدایرکت به زبان ساده
ریدایرکت با توجه به هدفی که دارید، انواع متفاوتی دارد که با وجود عملکردی مشابه، در مدت زمان انتقال با یکدیگر تفاوت دارند. در این بین، ریدایرکت های 301 و 302 از کاربرد و اهمیت بیشتری برخوردارند.
ریدایرکت 301 با هدف انتقال دائم و همیشگی صفحات انجام می‌شود، اما ریدایرکت 302 به معنای انتقال موقت صفحات به آدرس جدید است. برای فهم ساده‌تر و آشنایی بیشتر با انواع ریدایرکت سعی می‌کنیم هر یک از این موارد را همراه با یک مثال بررسی کنیم.
ریدایرکت 301 (ریدایرکت دائم)
ریدایرکت 301 انتقال دائم و همیشگی یک صفحه به آدرس جدید است.
فرض کنید یکی از صفحات وبسایتتان که هم از بازدید بالایی برخوردار است و هم رتبه بالایی در گوگل دارد، آدرسش تغییر می‌کند؛ شما به هیچ وجه نمی‌خواهید بازدیدکنندگانتان و ارزش و رتبه قبلی خود را از دست بدهید. در این حالت می‌توانید با استفاده از ریدایرکت 301 علاوه بر انتقال آدرس قدیم به آدرس جدید و هدایت کاربران و موتورهای جستجوگر به آن، ارزشی که تا پیش از این موتورهای جستجو برای آدرس قدیم قائل بودند را نیز به آدرس جدید منتقل کنید. به عبارت دیگر با استفاده از ریدایرکت 301 آدرس جدید را در دیتابیس موتور جستجو جایگزین آدرس پیشین می‌کنید.
وقتی که در مرورگر آدرس یک سایت را می‌نویسید یا تقاضای یک صفحه از سایت را می‌کنید، اولین پیغامی که دریافت می‌کند کد وضعیت (یا Status Code) است. این Status Code می‌تواند کد 200 باشد که مرورگر شما می‌گوید همه چیز درست است و صفحه مورد نظر در درسترس است یا می‌تواند کد 404 باشد که به مرورگر اطلاع می‌دهد صفحه‌ای که به دنبال آن است وجود ندارد (ارور 404)، یا می‌تواند کد 500 باشد که نشان دهنده‌ی بروز یک مشکل در سرور است.
حتما بخوانید: بیزینس مدل چیست؟ چگونه یک بوم مدل کسب و کار طراحی کنیم؟
ریدایرکت 301 نیز در حقیقت یک نوع Status Code است که به موتور جستجو یا مرورگر می‌گوید صفحه‌ای که به دنبال آن هستید از اینجا نقل مکان کرده است و بهتر است در آدرس جدید به دنبال آن صفحه بگردید. مرورگرها و موتورهای جستجو پس از دریافت این پیغام، به سرعت آدرس جدید را به کاربر نمایش می‌دهند. شما هر زمانی که می‌خواهید آدرس صفحه خود را به طور دائم و همیشگی تغییر دهید، باید از ریدایرکت 301 استفاده کنید.
اگر قصد دارید بر روی سایت خود از ریدایرکت 301 استفاده کنید، خواندن مقاله‌ی آموزش استفاده از ریدایرکت 301 به شما توصیه می‌شود.
ریدایرکت 302 (ریدایرکت موقت)
ریدایرکت 302 انتقال موقت یک صفحه به آدرس جدید است.
فرض کنید که ناچارید یکی از صفحات ارزشمند خود را برای مدتی کوتاه و موقت از دسترس خارج یا به آدرس دیگری انتقال دهید. اگر ریدایرکت نکنید، کاربران پس از ورود به این صفحات با ارور 404 (به معنای حذف صفحه) مواجه می شوند و با تکرار این اتفاق این آدرس‌ها پس از مدت کوتاهی از دیتابیس موتورهای جستجو حذف می‌شوند و تمام ارزش و ورودی‌های آن صفحه نیز از بین خواهد رفت. همچنین، استفاده از ریدایرکت 301 موجب انتقال دائمی این اعتبار، به آدرس جدید می‌شود. پس باید به دنبال راهکار دیگری باشیم.
در چنین مواردی، می‌توانید با استفاده از ریدایرکت 302 صفحه مورد نظر خود را به آدرس جدید منتقل کنید. با این روش به موتورهای جستجو می‌فهمانید که این صفحه به طور موقت منتقل شده است و ممکن است دوباره به حال عادی بازگردد. کاربر هم با ارور 404 مواجه نمی‌شود و ارزش و ورودی‌های صفحه همچنان در جای خود باقی خواهند ماند و آدرس موقت در موتورهای جستجو ایندکس نمی‌شود.
نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که موتورهای جستجو نسبت به ریدایرکت 302 کمی سخت گیر هستند و اگر مدت زمان زیادی از آنها استفاده شود، موتورهای جستجو مانند ریدایرکت 301 با آن برخورد می‌کنند. بنابراین، فقط وقتی که می‌خواهید یک صفحه برای مدت کوتاهی و به طور موقت جا‌به‌جا کنید و در موتورهای جستجو ثبت نشود از ریدایرکت 302 استفاده کنید.
ریدایرکت 307 (HTTP 1.1 Only)
ریدایرکت 307 هم مانند ریدایرکت 302 برای انتقال موقت آدرس‌ها استفاده می‌شود، اما یک تفاوت جزئی با ریدایرکت 302 دارد.
تفاوت ریدایرکت 307 با 301 این است که برای استفاده از ریدایرکت 307 باید سرور شما از HTTP نسخه 1.1 پشتیبانی کند. بگذارید کمی این موضوع را باز کنیم:
اینترنت بر پایه پروتکل HTTP (Hyper-Text Transfer Protocol) بنا نهاده شده که این پروتکل دارای دو ورژن 1.0 و 1.1 است. ریدایرکت 302 در هر دو نسخه به خوبی عمل می‌کند؛ در نسخه 1.0 با کد وضعیت Moved Temporarily (انتقال موقت) و در نسخه 1.1 نیز با کد وضعیت Found (یافت شده) آدرس‌ها را به طور موقت انتقال می‌دهد. در مقابل، ریدایرکت 307 تنها در ورژن 1.1 با کد وضعیت Moved Temporarily به درخواست ارسالی توسط مرورگر پاسخ می‌دهد.
در حقیقت، ریدایرکت 307 نیمی از ریدایرکت 302 است. بنابراین، به نظر ما تصمیم معقول و درست این است که تقریباً همیشه برای انتقال موقت آدرس از ریدایرکت 302 به جای 307 استفاده شود که دردسر کمتری دارد.
ریدایرکت 308 (HTTP 1.1 Only)
ریدایرکت 308 مانند ریدایرکت 301 برای انتقال دائم یک صفحه به آدرس جدید استفاده می‌شود و اعتبار URL قبلی را به URL جدید منتقل می‌کند. تفاوتش این است که این ریدایرکت فقط در نسخه HTTP 1.1 درست عمل می‌کند. (مثل ریدایرکت 307)
ریدایرکت 303
ریدایرکت 303 کاربر را به منبعی مشابه منبع درخواستی هدایت می کند و یک ریدایرکت موقتی است. این ریدایرکت معمولاً برای مواردی مثل جلوگیری از ارسال مجدد فرم زمانی که کاربر دکمه «بازگشت» را در مرورگر خود می‌زند، استفاده می‌شود. معمولاً از 303 برای اهداف سئو استفاده نمی‌شود چون موتورهای جستجو ممکن است آنها را به عنوان 301 یا 302 در نظر بگیرند.
Meta Refresh
این روش برخلاف راهکارهای پیشین که در سطح سرور انجام می‌گرفت، در سطح صفحات وب‌سایت صورت می‌گیرد. این شیوه در مقایسه با روش های دیگر از سرعت کمتری برخوردار است و از لحاظ سئو ارزش کمی از صفحه را منتقل می‌کند.
حتما بخوانید: هک رشد و تاکتیک های مبتنی بر محصول برای جذب بازدیدکننده
اگر تا به حال وارد صفحه‌ای شده و پیغامی تحت عنوان «اگر تا 5 ثانیه دیگر به طور خودکار منتقل نشدید، ابنجا را کلیک کنید» را مشاهده کرده‌اید، باید بدانید که این روش از تغییر آدرس دقیقاً همان Meta Refresh است.
متارفرش مقداری خیلی کمی از Link Juice را به صفحه جدید منتقل می‌کند. با این حال، به دلیل نوسان شدید در ارسال Link Juice و مناسب نبودن برای سئو، استفاده از Meta Refreshها معمولاً پیشنهاد نمی‌شود (اگر با مفهوم Link Juice آشنایی ندارید، حتماً مقاله آموزش لینک سازی داخلی سایت در وبلاگ سایت ما را مطالعه کنید).
از Meta Refreshها، معمولاً در تکنیک‌های سئوی کلاه سیاه استفاده می‌شوند. در مقالات بعدی درباره این نوع از تغییر مسیردهی بیشتر صحبت خواهیم کرد.
تفاوت بین ریدایرکت‌ها و تگ Canonical
استفاده از تگ canonical به موتورهای جستجو کمک می‌کند تا بفهمند از بین چند صفحه مشابه کدام یک صفحه اصلی است که می‌خواهید در نتایج جستجو نشان داده شود.
در ظاهر، هم تگ کنونیکال و هم ریدایرکت‌ها می‌توانند به شما کمک می‌کنند که از محتوای تکراری جلوگیری کنید و نسخه‌های مختلف URL را ادغام کنیدِ اما ریدایرکت و تگ کنونیکال کار متفاوتی انجام می‌دهند و نباید به جای یکدیگر استفاده شوند.
ریدایرکت زمانی استفاده می شود که یک صفحه دیگر وجود نداشته باشد یا تغییر کرده باشد. اما موقع استفاده از تگ کنونیکال یک نسخه دیگر از آن صفحه هنوز وجود دارد. شما از این تگ استفاده می‌کنید تا به موتورهای جستجو بگویید که کدام نسخه URL اصلی است.
برای ادغام URLها و حذف مشکلات مربوط به محتوای تکراری،ریدایرکت به تگ کنونیکال ترجیح دارد. چون گوگل می‌تواند بر اساس برچسب نسخه اصلی را بشناسد ولی اگر ببیند صفحه دیگر بهتر است ممکن است از آن هم استفاده کند. ولی اگر ریدایرکت درست اجرا شود، گوگل URL دیگری را به جای آن انتخاب نخواهد کرد.
تا اینجای مقاله آمدیم. پیشنهاد می‌کنم اگر به مباحث سئو علاقه دارید حتماً به صفحه «آموزش سئو» در آکادمی سایت ما سری بزنید و از آموزش‌های رایگان سئو استفاده کنید.
و یک خبر خوب برای کسانی که قصد دارند به طور حرفه‌ای سئو کار شوند: پکیج آموزش حرفه‌ای سئو منتشر شده و روی است قرار گرفته است. در این پکیج تمام مباحث تخصصی سئو داخلی و خارجی، سئو تکنیکال، کیوورد ریسرچ، سرچ کنسول + سه کتاب تخصصی به شما ارائه می‌شود.
برخی نکات مهم در رابطه با ریدایرکت
دقت داشته باشید صفحاتی که به طور دائم حذف می‌شوند را با ریدایرکت موقتی 302 منتقل نکنید. این کار باعث می‌شود تا ارزش صفحه‌ی حذف شده به آدرس جدید منتقل نشود و پس از مدت زمانی اندک از دیتابیس موتورهای جستجو نیز پاک شود. در چنین مواردی می توانید با استفاده از ریدایرکت 301 اعتبار صفحات خود را به آدرس‌های جدید انتقال دهید.
همچنین، ریدایرکت صفحات حذف شده بر روی ایندکس نیز از اشتباهات بزرگی است که برخی مدیران وب‌سایت‌ها مرتکب می‌شوند. موتورهای جستجو با الگوریتم های پیچیده نسبت به گذشته بسیار باهوش‌تر شده‌اند و دیگر ارزش صفحات حذف شده را به ایندکس سایت منتقل نمی‌کنند.
نتیجه‌گیری
استفاده از ریدایرکت نه تنها می‌تواند به کاربران در یافتن محتوای مورد‌نظرشان کمک کند، بلکه می‌توانید ارزش و اعتبار صفحات خود را حفظ کنید.
در حال حاضر پر کاربردترین ریدایرکت‌ها، ریدایرکت‌های 301، 302 هستند. استفاده از بقیه انواع ریدایرکت چندان مرسوم نیست. شما نیز می‌توانید بر اساس نیاز خود از هر یک از این ریدارکت‌ها برای بهبود وضعیت سئوی سایت خود استفاده کنید. البته به یاد داشته باشید که استفاده نادرست از ریدایرکت می‌تواند به ضرر شما تمام شود.
امیدوارم این مقاله توانسته باشد، شما را با مفهوم کلی و انواع ریدایرکت، آشنا کند. در مجموعه مقالات بعدی سعی می‌کنیم تا هر یک از انواع ریدایرکت و نحوه‌ی استفاده از آنها را به طور مفصل برایتان تشریح کنیم.
موفق باشید!
