داکر چیست؛ ۸ مزیت و ۶ کاربرد آن

داکر چیست؟ داکر یک پلتفرم آزاد برای طراحی، توسعه و اجرای اپلیکیشن‌های مختلف است. از طریق داکر شما می‌توانید اپلیکیشن‌های خودتان را از زیرساخت جدا کنید و بتوانید نرم‌افزارهای طراحی شده را با سرعت بالاتری تحویل دهید. با کمک داکر می‌توانید به همان شکلی که اپلیکیشن‌ها را مدیریت می‌کنید، زیرساخت را نیز کنترل نمایید. توجه داشته باشید که برای اجرای داکر به خرید سرور مجازی یا سرور اختصاصی نیاز خواهید داشت. در ادامه این مقاله قصد داریم به این سوال پاسخ دهیم که داکر یا Docker چیست و در ادامه با مزایا، کاربردها و اصطلاحات آن آشنا خواهیم شد. با ما همراه باشید:

داکر یا Docker چیست؟

داکر یک پلتفرم نرم‌افزاری است که از طریق آن می‌توانید توسعه، تست و اجرای نرم افزارهای مختلف را با سرعت بالایی انجام دهید. داکر نرم‌افزارها را داخل یونیت‌های استانداردی به نام کانتینر قرار می‌دهد. کانتینرها تمامی مواردی که برای اجرای نرم‌افزار به آن‌ها نیاز دارید مثل لایبرری‌های مختلف، ابزارهای سیستم، کدها و ران‌تایم‌های مختلف را در اختیار آن قرار می‌دهد. با استفاده از داکر می‌توانید نرم افزار خودتان را به سرعت در هر محیطی اجرا کنید و مطمئن باشید که کد شما اجرا می‌شود. در واقع اگر از داکر برای طراحی، تست و اجرای نرم افزارهای خودتان استفاده کنید، می‌توانید فاصله زمانی بین نوشتن کد و اجرای آن در مرحله Production را کاهش دهید. برای خرید سرور مناسب داکر اینجا کلیک کنید.

تاریخچه پلتفرم داکر

داکر اولین بار به عنوان یک پلتفرم متن باز تحت عنوان dotCloud در سال ۲۰۱۳ معرفی شد. پس از چند ماه افراد زیادی به این پلتفرم علاقه نشان دادند. از آنجایی که یک کمپانی شناخته شده، مسئولیت پشتیبانی از این پلتفرم را برعهده داشت و از انواع توزیع‌های لینوکس هم پشتیبانی می‌کرد، این پلتفرم محبوبیت زیادی به دست آورد. در زمان معرفی نسخه ۱.۰ داکر در سال ۲۰۱۴ این نرم‌افزار بیش از ۲.۷۵ میلیون دانلود موفق داشت. در سال ۲۰۱۶ نیز مایکروسافت برای اولین بار از کانتینترهای اختصاصی ویندوز سرور رونمایی کرد. به این ترتیب بخش زیادی از کاربران ویندوز هم به استفاده از داکر روی آوردند. به این ترتیب داکر توانست کاربران زیادی از پلتفرم‌های مختلف را جذب نماید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد لینوکس می‌توانید مقاله‌های لینوکس چیست و اوبونتو چیست را هم مطالعه نمایید.

Container چیست؟

کانتینر نسخه‌ای قابل اجرا از یک تصویر است. با استفاده از API یا CLI داکر شما می‌توانید یک کانتینر را ایجاد نمایید، اجرا کنید، جابجا کنید یا حذف نمایید. می‌توانید هر کانتینر را به یک یا چند شبکه مجزا متصل نمایید، به آن حافظه اختصاص دهید و یا یک کانیتنر جدید را براساس وضعیت کانتینر فعلی ایجاد کنید. به صورت پیشفرض کانتینرها به صورت کامل از دیگر کانتینرهای موجود و دستگاه میزبان ایزوله شده‌اند اما شما می‌توانید میزان ایزوله بودن آن از شبکه، حافظه یا دیگر زیرسیستم‌های موجود را کنترل نمایید. کانتینر از طریق تصویر و هر اطلاعاتی که در زمان اجرا یا ایجاد در اختیار آن قرار می‌دهید تعریف می‌شود. زمانی که یک کانتینر حذف می‌شود هم هر تغییری در وضعیت آن که در یک Storage پایدار ذخیره نشده باشد حذف خواهد شد.

داکر چگونه کار می‌کند؟

داکر براساس معماری کلاینت-سرور کار می‌کند. این سرویس شامل کلاینت ، میزبان و رجیستری داکر می‌باشد. کلاینت برای اجرای دستورات مختلف کاربرد دارد و هاست نیز وظیفه اجرای Daemon را برعهده دارد. در رجیستری نیز Imageهای داکر نگه‌داری می‌شود. کلاینت داکر از طریق REST API با daemon ارتباط برقرار می‌کند و از این طریق می‌توانید کانتینرهای داکر را ایجاد، اجرا و توزیع نمایید. هم کلاینت و هم daemon را می‌توانید روی یک سرور اجرا کنید و یا به صورت ریموت آن‌ها را روی دو سرور مجزا اجرا نمایید. مراحل کار داکر به شرح زیر است:

1. ما از کلاینت (CLI) برای ارسال دستور Build به Daemon استفاده می‌کنیم تا یک Image داکر ایجاد نماییم. براساس ورودی‌هایی که در اختیار آن قرار می‌دهیم، Daemon یک Image ایجاد و آن را داخل رجیستری نگه‌داری می‌کند.
2. در صورت نیاز می‌توانید Image مورد نظر را از هاب داکر دانلود کنید.
3. در صورت نیاز به اجرای می‌توانید دستور اجرا را از طریق CLI ارسال نمایید.

کاربردهای داکر

۱- توسعه سریع و پایدار نرم‌افزارهای مختلف

داکر چرخه توسعه نرم‌افزار را ساده می‌کند و به توسعه دهنده این امکان را می‌دهد که با استفاده از کانتینترهای محلی در یک محیط استاندارد برنامه‌های خودش را توسعه دهد. کانتینرهای برای جریان‌های کاری CI/CD بسیار موثر هستند. برای مثال نگاهی به مثال‌های زیر داشته باشید:

• با استفاده از کانتینرهای داکر می‌توانید کدهای خودتان را به صورت محلی بنویسید و آن را در اختیار همکاران خودتان قرار دهید.
• می‌توانید از داکر برای اجرای تست‌های اتوماتیک و دستی در محیط‌های شبیه‌سازی شده استفاده نمایید.

۲. اجرا و مقیاس‌بندی واکنش‌گرا

پلتفرم کانتینتر محور داکر امکان پشتیبانی از حجم‌های کاری پرتابل و قابل حمل را به شما می‌دهد. کانتینرهای داکر می‌توانند روی لپ‌تاپ برنامه‌نویس یا دستگاه‌های فیزیکی یا مجازی موجود در دیتا سنتر اجرا شوند. همچنین امکان اجرای کانتینرها روی سرورهای ابری یا مجموعه‌ای از موارد بالا نیز وجود دارد. حجم سبک و پرتابل بودن داکر باعث شده که مدیریت حجم‌‌های کاری بالا، مقیاس بندی یا تقسیم نرم‌افزارها و سرویس‌ها به بخش‌های کوچک‌تر خیلی ساده باشد.

در صورتی که خواستید در این خصوص اطلاعات بیشتری کسب نمائید  دیتاسنتر چیست؟

۳. اجرای حجم کاری بیشتر روی سیستم

داکر سریع و سبک است و به همین خاطر به عنوان یک جایگزین مناسب برای سیستم‌های مجازی مبتنی بر هایپروایزر شناخته می‌شود. به همین خاطر می‌توانید از بخش زیادی از ظرفیت سرور خودتان برای دستیابی به اهدافی که دارید استفاده نمایید. این پلتفرم برای کسب و کارهایی که تراکم بالایی دارند و باید با منابع سیستمی کمتر، فعالیت‌های بیشتری را انجام دهند مناسب می‌باشد.

۴. استفاده از دیتابیس‌های زودگذر

احتمالا برای شما هم پیش آمده که به منظور اجرای یک نرم افزار به دیتابیس نیاز داشته باشید و یا بخواهید نرم‌افزارهای دیگری را تست نمایید که به دیتابیس نیاز دارند و شما دیتابیس موردنظر را روی سیستم خودتان ندارید. در گذشته لازم بود که دیتابیس مورد نیاز را روی سیستم خودتان اجرا نمایید و پس از آن اپلیکیشن را اجرا کنید اما در صورت استفاده از داکر فقط کافیست که کانتینر دیتابیس را روی سیستم اجرا کنید. به همین سادگی می‌توانید به هر دیتابیسی دسترسی داشته باشید

در صورتی که تمایل داشتید در این خصوص اطلاعات بیشتری کسب نماپید محتوای راهنمای خرید سرور مجازی و اختصاصی را مطالعه نمائید.

۵. ابزارهای یکبار مصرف

یکی دیگر از کارهایی که احتمالا به عنوان یک برنامه نویس انجام داده‌اید نصب نرم‌افزارهایی است که فقط یکبار از آن‌ها استفاده می‌کنید. برای مثال ممکن است کلاینتی نصب کنید که فقط یکبار از آن برای دسترسی به یک دیتابیس قدیمی استفاده کرده باشید. خیلی از این ابزارها دارای کانتینر داکر هستند و می‌توانید به همین منظور از آن‌ها استفاده کنید. به این ترتیب نیازی به نصب نرم‌افزارهای یکبار مصرف نخواهید داشت.

۶. اجرای کامل دسته‌های نرم‌افزاری

در صورتی که بخواهید نرم‌افزاری را اجرا کنید که به نرم‌افزار دیگری برای اجرا نیاز داشته باشد چکار می‌کنید؟ داکر با استفاده از Docker-Compose این امکان را در اختیار شما قرار می‌دهد. با کمک این ابزار شما می‌توانید محیط کار مورد نظر خودتان را شبیه‌سازی نمایید.

امنیت داکر

در زمان اجرای نرم افزارهای مختلف در محیط‌های مجازی یکی از چالش‌های بسیار مهمی که وجود دارد امنیت است. این موضوع در مورد داکر نیز صدق می‌کند و امن‌سازی داکر از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. کانتینرهای داکر نسبت به ماشین‌های مجازی دیگر از امنیت بالاتری برخوردار هستند و از طریق آن‌ها می‌توانید نرم‌افزار خودتان را به کامپوننت‌های کوچک‌تری تقسیم نمایید. کامپوننت‌ها از یکدیگر ایزوله هستند و به همین خاطر ریسک حملات مختلف را به شکل چشمگیری کاهش می‌دهند. در این روش هکرها به سیستم کامپیوتری شما دسترسی نخواهند داشت و به همین خاطر نفوذ به آن نیز سخت‌تر خواهد بود.

معماری داکر

همانطور که گفته شد داکر براساس معماری کلاینت-سرور فعالیت می‌کند. کلاینت داکر وظیفه ارتباط با daemon را برعهده دارد و daemon نیز ساخت، اجرا و توزیع کانتینترهای داکر را انجام می‌دهد. کلاینت و Daemon را می‌توانید به صورت همزمان روی یک سرور اجرا کنید و یا کلاینت را به صورت ریموت به daemon که روی سرور دیگری قرار دارد متصل نمایید. کلاینت و Daemon از طریق سوکت‌های UNIX یا رابط شبکه و با استفاده از REST API با هم ارتباط برقرار می‌کنند. Docker Compose نیز یکی دیگر از کلاینت‌های داکر است که با استفاده از آن می‌توانید با اپلیکیشن‌هایی که از چند مجموعه کانتینر ایجاد شده‌اند کار کنید.

اجزای تشکیل دهنده معماری داکر به شرح زیر هستند:

۱. Docker Daemon

Daemon داکر به درخواست‌های API داکر گوش می‌دهد و عناصر مربوط به آن مثل تصاویر، کانتینرها، شبکه‌ها و Volumeها را مدیریت می‌کند. همچنین Daemon می‌تواند با دیگر Daemonها نیز برای مدیریت سرویس‌های داکر ارتباط برقرار کند.

۲. کلاینت داکر

کلاینت مهم‌ترین روشی است که خیلی از کاربران برای ارتباط با داکر از آن استفاده می‌کنند. زمانی که از دستوراتی مثل docker run استفاده می‌کنید، کلاینت دستورات را به daemon ارسال می‌کند و پس از آن دستورات اجرا خواهند شد. دستور docker از Docker API استفاده می‌کند. همچنین کلاینت می‌تواند با بیش از یک Daemon ارتباط برقرار نماید.

۳. Docker Desktop

این مورد یک نرم‌افزار برای سیستم عامل مک، ویندوز و لینوکس است که نصب آن خیلی راحت است و از طریق آن می‌توانید اپلیکیشن‌ها و میکروسرویس‌های کانتینتری را اجرا نمایید. Docker Desktop شامل Docker Daemon، کلاینت، کامپو، Content Trust، Kubernetes و Credential Helper می‌باشد.

۴. رجیستری داکر

تمامی imageها داخل رجیستری ذخیره خواهند شد. برای مثال Docker Hub یک رجیستری عمومی است که همه می‌توانند از آن استفاده کنند. همچنین داکر به صورت پیشفرض به شکلی برنامه‌ریزی شده که داخل Docker Hub به دنبال imageهای موردنظر کاربر بگردد. همچنین شما می‌توانید خودتان هم یک رجیستری Private اجرا کنید. زمانی که از دستورهای Docker Pull یا Docker Run استفاده نمایید، Image موردنظر از رجیستری که داکر را طبق آن برنامه‌ریزی کرده‌اید گرفته می‌شود.

۵. Docker Objects

زمانی که از داکر استفاده کنید، در واقع در حال اجرا و استفاده از Image، کانتینر، Network، Volume، Plugin و… هستید. تمامی این موارد به عنوان Object شناخته می‌شوند. موارد زیر برخی از Objectهای داکر هستند:

۵-۱. Image

Image یک قالب غیرقابل تغییر است که حاوی دستورات موردنیاز برای ایجاد کانتینر داکر می‌باشد. معمولا هر image براساس image دیگری ایجاد می‌شود و شامل برخی شخصی‌سازی‌ها است. برای مثال می‌توانید یک ایمیج براساس ایمیج اوبونتو ایجاد کنید اما نرم‌افزارهای خودتان و وب سرور آپاچی را روی آن اجرا کنید. برای اطلاعات بیشتر مقاله آپاچی چیست را مطالعه کنید.

۵-۲. Containers

کانتینر نسخه‌ای قابل اجرا از یک ایمیج است. شما می‌توانید با استفاده از API داکر یا کلاینت آن یک کانتینر اجرا، متوقف، جابجا یا حذف کنید. همچنین می‌توانید کانتینرها را به شبکه وصل کنید، فضای ذخیره‌سازی به آن اختصاص دهید و یا حتی یک ایمیج جدید براساس وضعیف فعلی کانتینر ایجاد نمایید.

تکنولوژی زیرساخت داکر

داکر با زبان برنامه‌نویسی Go طراحی شده است و از مزایای کرنل لینوکس برای فعالیت استفاده می‌کند. همچنین داکر از یک تکنولوژي تحت عنوان namespaces برای ایجاد فضاهای کاری ایزوله شده تحت عنوان کانتینر استفاده می‌کند. زمانی که یک کانتینر اجرا کنید، داکر مجموعه‌ای از Namespaceهای مختلف را برای آن کانتینر ایجاد خواهد کرد. این Namespaceها لایه‌ای از ایزولاسیون را در اختیار شما قرار می‌دهند. هرکدام از زوایای کانتینر دارای namespace اختصاصی است و دسترسی به آن نیز فقط به namespace مربوطه محدود خواهد بود.

مزایای استفاده از داکر

با استفاده از داکر می‌توانید از طریق دستورات ساده به کانتینرهای مختلف دسترسی داشته باشید و از طریق API بتوانید دستورات خودتان را به سرور منتقل کنید. برخی از مزایای داکر به شرح زیر است:

۱. قابلیت حمل بیشتر

کانتینرهای داکر را می‌توانید بدون نیاز به به هیچگونه تغییری به هر محیط دیگری از جمله دسکتاپ، سرور یا محیط کلود منتقل کنید. این مورد یکی از مزایای داکر در مقایسه با دیگر سرویس‌های کانتینتری مثل ماشین مجازی به شمار می‌رود.

۲. حجم کمتر و امکان آپدیت جزئی

با استفاده از داکر می‌توانید چندین پروسه مختلف را داخل یک کانتینر واحد ترکیب کنید. به این ترتیب می‌توانید اپلیکیشن‌هایی طراحی کنید که حتی در هنگام تغییر یا به روزرسانی یکی از بخش‌های آن، نرم‌افزار باز هم می‌تواند به فعالیت خودش ادامه دهد.

۳. ایجاد کانتینر خودکار

داکر می‌تواند به صورت خودکار یک کانتینر را براساس کد منبع اپلیکیشن‌های دیگر ایجاد نماید.

۳. ورژن‌بندی کانتینرها

داکر توانایی ورژن‌بندی ایمیج یک کانتینر را دارد و می‌تواند تغییرات را به نسخه قبلی برگرداند. همچنین با کمک داکر می‌توانید ببینید که کدام کاربر و چطور ورژن فعلی را ایجاد کرده است. همچنین امکان بررسی تفاوت‌ها بین ورژن فعلی و ورژن جدیدتر نیز با استفاده از داکر وجود دارد.

۴. استفاده مجدد از کانتینرها

کانتینرهای فعلی را می‌توانید به عنوان ایمیج پایه نیز مورد استفاده قرار دهید. نحوه انجام این کار دقیقا شبیه به زمانی است که از یک قالب برای ایجاد کانتینر جدید استفاده خواهید کرد.

۵. لایبرری‌های مشترک

کاربر می‌تواند به رجیستری‌های متن باز که شامل هزاران کانتینر از قبل طراحی شده است دسترسی داشته باشد.

۶. انتقال سریع‌تر نرم‌افزارها

کاربرانی که از داکر استفاده می‌کنند، نسبت به کاربران دیگر می‌توانند نرم‌افزارهای خودشان را حدودا ۷ برابر سریع‌تر انتقال دهند. با استفاده از داکر می‌توانید سرویس‌های ایزوله شده را با سرعت بیشتری مورد استفاده قرار دهید.

۷. صرفه‌جویی در هزینه

با استفاده از کانتینرهای داکر می‌توانید کدهای بیشتری را روی یک سرور اجرا کنید که باعث صرفه جویی در هزینه‌های شما خواهد شد.

ابزارها و اصطلاحات داکر

برخی از ابزارها، اصطلاحات و تکنولوژي‌هایی که ممکن است در زمان کار با داکر با آن مواجه شوید به شرح زیر هستند:

DockerFile

هر کدام از کانتینرهای داکر با یک فایل متنی ساده آغاز می‌شوند که حاوی دستورالعمل‌های ضروری برای نحوه ایجاد ایمیج کانتینر داکر است. DockerFile پروسه ایجاد ایمیج داکر را به صورت خودکار انجام می‌دهد و اساسا لیستی از دستورات CLI است که انجین داکر آن‌ها را اجرا می‌کند و از طریق آن‌ها ایمیج ایجاد خواهد شد. لیست دستورات داکر خیلی گسترده اما کاملا استاندارد است و عملیات‌های داکر هم صرف‌نظر از محتوا، زیرساخت یا دیگر متغیرهای محیطی به یک صورت اجرا خواهند شد.

ایمیج‌های داکر

ایمیج‌های داکر حاوی سورس‌کدهای اپلیکیشن و همچنین تمامی ابزارها، لایبرری‌ها و متعلقاتی هستند که اپلیکیشن برای اجرا ممکن است به آن‌ها نیاز داشته باشد. زمانی که ایمیج داکر را اجرا می‌کنید، تبدیل به یک یا چند نمونه از کانتینر خواهد شد. می‌توانید ایمیج داکر را از صفر خودتان ایجاد کنید اما خیلی از توسعه دهنده‌ها آن‌ها را از مخازن عمومی دریافت می‌کنند. شما می‌توانید چندین ایمیج مختلف را از یک ایمیج موجود ایجاد کنید و همگی آن‌ها ویژگی‌های مشترکی خواهند داشت.

کانتینرها

کانتینرها در واقع نسخه لایو و در حال اجرای ایمیج‌های داکر هستند. در حالی که ایمیج‌ها Read-Only و غیرقابل تغییر هستند، کانتینرها زنده و قابل اجرا هستند و کاربر می‌تواند با آن‌ها تعامل کند یا تنظیمات آن‌ها را با استفاده از دستورات داکر تغییر دهد.

هاب داکر

Docker Hub یک مخزن عمومی از ایمیج‌های داکر است که به عنوان بزرگترین جامعه و لایبرری از کانتینر ایمیج‌های داکر شناخته می‌شود و حاوی‌ صدها هزار ایمیج مختلف است که توسط پروژه‌های اوپن سورس و توسعه دهنده‌های مختلف طراحی شده است. تمامی کاربران هاب داکر می‌توانند ایمیج‌های اختصاصی خودشان را روی آن به اشتراک بگذارند و یا ایمیج‌های از قبل تعریف شده را دانلود و از آن به عنوان یک نقطه شروع استفاده نمایند.

Daemon

Daemon سرویسی است که وظیفه ایجاد و مدیریت ایمیج‌ها را با استفاده از دستورات دریافتی توسط کلاینت برعهده دارد. همچنین Daemon به عنوان مرکز کنترل داکر شما نیز محسوب می‌شود. سروری که Daemon روی آن اجرا می‌شود داکر هاست نام دارد.

رجیستری

رجیستری یک مخزن اوپن سورس قابل توسعه و سیستم توزیع برای ایمیج‌های داکر است. با استفاده از رجیستری می‌توانید ورژن‌ها مختلف ایمیج را داخل مخزن ردیابی کنید و از سیستم تگ برای شناسایی آن‌ها استفاده کنید. این کار با استفاده از Git انجام خواهد شد.

Docker Engine

با استفاده از داکر انجین و کامپوننت‌های مختلفی که دارد می‌توانید توسعه، اسمبل، انتقال و اجرای اپلیکیشن‌های مختلف را به سادگی انجام دهید.

Docker Desktop

Docker Desktop یک اپلیکیشن است که شامل داکر انجین، کلاینت CLI، Docker Compose، Kubernetes و… می‌باشد. همچنین Docker Hub نیز داخل آن قرار دارد.

استقرار داکر و ارکستراسیون

در صورتی که می‌خواهید فقط از چند کانتینر استفاده کنید، مدیریت اپلیکیشن با استفاده از داکر انجین راحت است اما اجرای برنامه‌هایی که به صدها سرویس مختلف نیاز دارند باید از ابزارهایی که به این منظور طراحی شده‌اند استفاده کنید. برخی از این ابزارها به شرح زیر هستند:

Docker Plugins

با استفاده از Docker Plugins می‌توانید کاربردهای داکر را افزایش دهید. خود داکر انجین دارای چندین پلاگین مختلف است اما می‌توانید از پلاگین‌هایی که توسط کاربران دیگر نوشته شده‌اند هم استفاده کنید.

Docker Compose

با استفاده از Docker Compose می‌توانید اپلیکیشن‌هایی که دارای چندین کانتینر هستند را مدیریت کنید. Docker Compose یک فایل .YML برای شما ایجاد می‌کند که تمامی سرویس‌های مورد استفاده در اپلیکیشن داخل آن لیست می‌شوند. این فایل می‌تواند کانتینرها را با استفاده از یک دستور راه‌اندازی و اجرا کند. به دلیل ساختار غیر وابسته به زبان فایل‌های .YML می‌توانید از این فایل در زبان‌های مختلفی مثل Java، پایتون، Ruby و… استفاده کنید.

در صورتی که تمایل دارید در این خصوص اطلاعات بیشتری کسب نمائید مقاله پایتون چیست؟ را مطالعه نمائید.

Kubernetes

مانیتور و مدیریت چرخه‌های کانتینری در نرم‌افزارهای پیچیده به یک ابزار ارکستراسیون کانتینر نیاز دارد. با اینکه خود داکر دارای چنین ابزاری می‌باشد اما خیلی از برنامه‌نویس‌ها ترجیح می‌دهند از Kubernetes برای این کار استفاده کنند. Kubernetes یک ابزار متن باز است که اولین بار برای استفاده داخلی خود گوگل طراحی شد و امکان زمان‌بندی و اتوماسیون تسک‌های مختلف را به کاربر می‌دهد.

جایگزین‌های داکر، اکوسیستم و استانداردسازی

با اینکه داکر پراستفاده‌ترین سیستم مدیریت کانتینر است، تکنولوژي‌های دیگری هم در این زمینه وجود دارند که کاربردهای مشابهی دارند. این موارد به شرح زیر هستند:

rkt (با تلفظ Rocket): این سیستم اولین‌بار توسط CoreOS در سال ۲۰۱۴ توسعه داده شد و در سال ۲۰۱۶ برای استفاده عمومی در اختیار کاربران قرار گرفت. Rkt جایگزین امن‌تری نسبت به داکر است و جامعه متن‌باز بزرگتری هم دارد.

LXD (با تلفظ Lexdi): این سیستم نیز در سال ۲۰۱۴ توسعه داده شد و تمرکز آن روی تولید کانتینرهای Full System است. اساسا LXD یک هایپروایزر کانتینری است و تمرکز اصلی آن به جای اپلیکیشن روی شبیه‌سازی سیستم عامل می‌باشد.

Linux VServer: Linux VServer هم مانند OpenVZ امکان شبیه‌سازی در سطح سیستم عامل را با استفاده از یک کرنل لینوکس در اختیار شما قرار می‌دهد. اولین نسخه از این سیستم در سال ۲۰۰۸ عرضه شد.

نسخه های داکر و ویژگی‌های اصلی

در سال ۲۰۱۷ داکر نسخه Enterprise Edition یا به اختصار EE خودش را به صورت رسمی به بازار عرضه کرد و نام نسخه رایگان خودش را هم به Community Edition یه به اختصار CE تغییر داد. در ادامه به ویژگی‌های اصلی و تفاوت‌های این دو خواهیم پرداخت:

Docker CE در واقع یک پلتفرم کانتینری رایگان و متن‌باز است و نسخه ری‌برند شده داکر متن‌باز است که از سال ۲۰۱۳ مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نسخه روی ویندوز ۱۰، مک‌او‌اس، Azure و AWS و همچنین توزیع‌های CentOS، Debian، Fedora و Ubuntu اجرا می‌شود. centos چیست؟ شما می‌توانید این نسخه را به صورت مستقیم از Docker Store دانلود کنید. از طرفی Docker EE نسخه پرمیوم Docker CE است و یک نسخه یکپارچه و کاملا پشتیبانی شده از این پلتفرم کانتینری است که روی نسخه Enterprise سیستم عامل Red Hat Linux، SUSE Linux Enterprise Server، Oracle Linux، Ubuntu، ویندوز سرور ۲۰۱۶ و همچنین Azure و AWS اجرا می‌شود.

آنچه شما باید در مورد نسخه Docker community بدانید

تمامی منابع متن‌باز Docker داخل Docker Community Edition قرار دارند. این موارد عبارتند از Docker Engine و مجموعه‌ای از دستورات ترمینال که از طریق آن‌ها می‌توانید کانتینرهای مورد استفاده را مدیریت کنید. شما می‌توانید این ابزارها را با جستجوی عبارت Docker داخل Package Manager خودتان نصب نمایید.

مقایسه داکر با ماشین مجازی

به زبان ساده داکر و کانتینرهای آن امکان ایزولاسیون را در سطح پروسه‌های سیستم عامل در اختیار شما قرار می‌دهند در حالی که ایزولاسیون ماشین‌های مجازی در لایه مجازی سخت‌افزار اتفاق می‌افتد. کانتینرها بیشتر برای پکیجینگ نرم‌افزارهای ماژولار مورد استفاده قرار می‌گیرند اما کاربرد ماشین‌های مجازی بیشتر در سطح تقسیم منابع سیستم است. شما می‌توانید از هر دو سیستم در کنار هم استفاده کنید و از مزایای هر دو در کنار هم برخوردار شوید.

ماشین مجازی سخت‌افزار را شبیه سازی می‌کند اما داکر سیستم عاملی که نرم‌افزار روی آن اجرا می‌شود را شبیه سازی می‌کند. داکر یک تکنولوژي شبیه‌سازی خیلی سبک‌تر است زیرا نیازی به شبیه سازی منابع سخت‌افزاری سیستم ندارد.

سخن نهایی

همانطور که دیدید داکر یک پلتفرم متن‌باز برای ایجاد، توسعه و مدیریت اپلیکیشن‌های کانتینریزه شده است. با استفاده از این ابزار می‌توانید کانتینرها را ایجاد، اجرا، آپدیت و مدیریت نمایید. این ابزار سورس کد نرم‌افزار را با لایبرری‌های سیستم عامل تلفیق می‌کند و تمامی ابزارهای مورد نیاز را در اختیار آن قرار می‌دهد.

[faq]

منبع :
docker.com
docs.docker.com
ibm.com
opensource.com
aws.amazon.com
en.wikipedia.org
techtarget.com
infoworld.com
learn.microsoft.com